درد

درد

قلب من پاره شد با چنگال زمان..خاطرات مرده ای   تصویر ذهن ام شد 

عقل باز دوباره کور شد 

 غرور باز در دام افتاد واحساس عفونی شد

انچه که بر من گذشت را زمان  خط زد..

یا شاید به خلا درونی فرستاد..

نیست در ظاهر نشانی از این درد بینوا ..اما این  وجدان من است که با ان ساز گار نیست

ذهن پر مشغله ام گوید جای ان اینجا نیست .. ای مونا بگو به من که  کجاست جای  بی درد 

که نیست نشانی از ان...

The mirror

ایینه را میبینم بی انکه چیزی گوید از خودم دلگیرم ..این نشان بر غم نیست .. قضیه چیز دیگریست .. 
جای سخن نیست در این چهار چوب .. ای من ' ساده دل .. 
نگو چیزی که بخاطرش من این چنینم .. باشد که خدا بوده دلدار ما ..


I see a mirror .. without saying a word 
I offended it to myself... it is not a clue of sadness..
the matter is something else
Rather not talk about in this context...oh me naive...
don't say anything because I was too and GOD was our sweetheart

حرف ها گم گشته اند

گاهی غرق تهی هستم              گاهی در بند خیال
 کمی ذوق در نوشتن     فکر و طرحی اما نداشتن
قدرت بیان  نداشتن               اما تاثیر گذاشتن
حسی  مانده در وجودم                 که ز یاد من رفته
جا ندارد دیگر حتی               برای وقت گذاشتن
حرف ها گم شده اند     در پیچ و تابهای ذهن من
کلمات و حس من  غرییب نیست
  اما حیف جاده فکر من با ان  یکسان نیست
 شایده این جاده خراب هست 
 ریشهای احساسم همه  تحت 

         التهاب است