Vapor - بخار

 بخار میگردند حرفهایم

سرد میشود باز آغوشت 

ای شعر 

کلماتم بی پناهند 

نفسم سرد است 

این حرفها گرما را میفهمند 

آویزان مانده اشکی

بی ثمر ماند

ماندن شوقی دوباره 

در پسا تپش قلبهایمان 

چه خواهند گفت 

لبهای بیکلاممان 

رفتنت در من جا نمیشود 

حس بودنت کنارم 

هرگز بی معنا نمیشود 

آویزان ماند 

My words turn to vapor,

Your embrace grows cold once more.

O, poem,

my words are defenseless.

My breath is cold.

These words understand warmth.

A hanging, stranded tear,

came to nothing.

A hope remained once more

behind the pulse of our hearts.

What will they say,

our speechless lips?

Your leaving does not fit inside me.

The feeling of you beside me

can never be meaningless.

It remained, hanging